Δεν θέλουμε ένα εθνικιστικό κίνημα όπου οι πολίτες θα αδιαφορούν η θα το παρακολουθούν έντρομοι
Και όταν δεν αδιαφορούν να το χρησιμοποιούν σύμφωνα με τις ανάγκες τους.
Θέλουμε ένα εθνικιστικό κίνημα όπου οι πολίτες θα το θαυμάζουν, θα συμμετέχουν, θα δημιουργούν και θα οραματίζονται ένα καλύτερο ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΥΡΙΟ μαζί μας

Σάββατο 3 Νοεμβρίου 2012

Ένα ανέκδοτο που σε λίγο θα είναι πραγματικότητα .




Σε ένα δημοτικό σχολείο κάπου στην Αθήνα, την πρώτη μέρα της νέας σχολικής χρονιάς, η δασκάλα παίρνει παρουσίες…
- Χακίμ καζάλ αλ νταρουί;
- Παρών.
- Χασάν ντομάν ντα σαρουί;
- Παρών.
- Γιόν κιμ λι γκόνγκ;
- Παρών.
- Σουλειμάν αλη ζαουάχρι;
- Παρών.

- Χατζή λαζά ρούμιχ αλής;
Τίποτα…
- Χατζή λαζά ρούμιχ αλής; επαναλαμβάνει η δασκάλα…
Πάλι τίποτα.

Εκεί που ετοιμάζεται να σημειώσει απουσία η δασκάλα βλέπει δειλά δειλά ένα παιδάκι να σηκώνει το χέρι του από την τελευταία σειρά…

- Κυρία, μάλλον εγώ είμαι αυτός, αλλά το όνομά μου δεν διαβάζεται έτσι…
Χατζηλαζάρου Μιχάλη με λένε..!
στις
Ετικέτες

1 σχόλιο:

Η ομάδα του Κοινού Παρονομαστή δίνει την ευκαιρία στον καθένα να εκφραστεί ελεύθερα χωρίς ύβρεις και προσωπικές αντιπαραθέσεις
Οι απόψεις, θέσεις του συγγραφέα- αρθρογράφου δεν υιοθετούνται απαραίτητα από την συντακτική ομάδα του Κοινού Παρονομαστή
Σχόλια που δεν θα είναι σύμφωνα με το πνεύμα της ομάδος διαχείρισης δεν θα προβάλλονται
Ομάδα Κ.Π

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)