Δεν θέλουμε ένα εθνικιστικό κίνημα όπου οι πολίτες θα αδιαφορούν η θα το παρακολουθούν έντρομοι
Και όταν δεν αδιαφορούν να το χρησιμοποιούν σύμφωνα με τις ανάγκες τους.
Θέλουμε ένα εθνικιστικό κίνημα όπου οι πολίτες θα το θαυμάζουν, θα συμμετέχουν, θα δημιουργούν και θα οραματίζονται ένα καλύτερο ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΥΡΙΟ μαζί μας

Δευτέρα 21 Ιανουαρίου 2013

ΣΙΩΝΙΣΜΟΣ: Να θυμόμαστε... και να μην ξεχνάμε


Άρθρο του Πολύδωρου Ιππ. Δάκογλου
Παραχωρώ για σήμερα την στήλη μου, σε έναν ανώνυμο αναγνώστη που είχε την υπομονή να συγκεντρώσει τα στοιχεία που θα διαβάσετε στην συνέχεια.
Νομίζω ότι, "το εύρημα" του επιστολογράφου μου, δεν είναι τα στοιχεία που παραθέτει, όσο το "Να θυμόμαστε ... και να μην ξεχνάμε", που έβαλα σαν τίτλο. Παραίνεση που ισχύει για κάθε βήμα της ζωής μας, για κάθε απόφαση που λαμβάνουμε και για κάθε "αμνησία" που παθαίνουμε.
Να θυμόμαστε!
 ΝΑ ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ ... τον Εφραίμ Κατζίρ, κατοπινό πρόεδρο του Ισραήλ, που το 1948 βρήκε ένα χημικό δηλητήριο για να τυφλώσει (!) τους Παλαιστινίους και τον Ιούνιο της ίδιας χρονιάς πρότεινε τη χρήση του.

ΝΑ ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ ... τον Αριέλ Σαρόν, που το 1953 καταδικάστηκε ως τρομοκράτης με το ψήφισμα 101 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, επειδή έκλεινε στα σπίτια τους ολόκληρες οικογένειες Παλαιστινίων, σφράγιζε τις πόρτες κι ύστερα τους ανατίναζε. 

ΝΑ ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ ... τον πρεσβευτή του Ισραήλ στον ΟΗΕ Άμπα Ίμπαν, που το 1981 είπε στον Μεναχέμ Μπέγκιν: «Έχει σχηματιστεί στον κόσμο η εικόνα ενός Ισραήλ που υποβάλλει με αγριότητα άμαχους πληθυσμούς στη φρίκη του θανάτου και του τρόμου, σε μια ατμόσφαιρα που θυμίζει καθεστώτα των οποίων ούτε εγώ ούτε εσείς θα τολμούσαμε να προφέρουμε το όνομά τους». 

ΝΑ ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ ... το ψήφισμα Α/RΕS/37/123 του ΟΗΕ, που τον Δεκέμβριο του 1982 χαρακτήρισε «πράξη γενοκτονίας» την σφαγή 3.000 Παλαιστινίων (μέσα σε 48 ώρες) στη Σάμπρα και Σατίλα με «προσωπική ευθύνη» του Αριέλ Σαρόν.

ΝΑ ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ ... τους 17.500 νεκρούς, κυρίως αμάχους, που άφησε πίσω της η ισραηλινή εισβολή στον Λίβανο το 1982. Να θυμόμαστε τη σφαγή της Κανά, κοντά στην έδρα του ΟΗΕ, όπου βρήκαν τραγικό θάνατο τουλάχιστον 50 παιδιά. 

ΝΑ ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ ... τα λόγια του ειδικού απεσταλμένου του ΟΗΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα, του Νοτιοαφρικανού Τζον Ντάγκαρντ, που τον Φεβρουάριο του 2007 έγραφε πως η ισραηλινή κατοχή είναι ένα ρατσιστικό απαρτχάιντ εις βάρος των Παλαιστινίων και πως το Ισραήλ θα έπρεπε να παραπεμφθεί στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης. Να θυμόμαστε τα λόγια του Εβραίου διανοούμενου Νόρμαν Φινκελστάϊν, που οι γονείς του έπεσαν θύματα του Ολοκαυτώματος: «Αν οι Ισραηλινοί δεν θέλουν να κατηγορούνται πως είναι ναζί, δεν έχουν παρά να πάψουν να φέρονται σαν ναζί». 
ΝΑ ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ ... τέλος, τον Μπεν Γκουριόν, τον πατέρα του κράτους του Ισραήλ, που άφησε παρακαταθήκη για τις επόμενες γενεές αυτή τη γραφή: «Πρέπει να χρησιμοποιήσουμε την τρομοκρατία, τις δολοφονίες, τους εκφοβισμούς, την κατάσχεση περιουσιών, για να εκκαθαρίσουμε τη Γαλιλαία από τον αραβικό πληθυσμό της». Είναι λόγια που γράφτηκαν 50 χρόνια πριν ο πρώτος πύραυλος Κάσαμ της Χαμάς εκτοξευτεί εναντίον της ισραηλινής πολίχνης Σντερότ. 
Να μην ξεχνάμε!

ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΜΕ ... πως ο Εβραίος, που ήταν κάποτε ο περιπλανώμενος, έχει γίνει πια ο αφέντης. Αν θέλουμε να αναζητήσουμε σήμερα τον περιπλανώμενο, θα τον βρούμε στα μάτια ενός Παλαιστινίου που κοιτάζει το τείχος με τα ηλεκτροφόρα σύρματα ή στα μάτια μιας Παλαιστίνιας που κοιτάζει το γκρεμισμένο της σπίτι και το ξεριζωμένο της λιόφυτο. 

ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΜΕ ... εκείνο που είχε πει στις 17 Νοεμβρίου 1948 ο Ααρών Τσίζλινγκ, υπουργός Γεωργίας του νεοσύστατου κράτους του Ισραήλ, ύστερα από τις μαζικές σφαγές αθώων Παλαιστινίων: «Τώρα που οι Εβραίοι συμπεριφέρθηκαν κι αυτοί σαν ναζί, νιώθω την ψυχή μου σπαραγμένη». 

Υ.Γ Ο Κοινός Παρονομαστής στις 16 Σεπτεμβρίου 2012 είχε κάνει μια ανάρτηση με τίτλο : Αυτό το ολοκαύτωμα γιατί ξεχάσθηκε; Σάμπρα Σαττίλα 30 χρόνια μετά ΕΔΩ  ακριβώς γιατί μας βρίσκει σύμφωνους απόλυτα το άρθρο του συναγωνιστή .Πρέπει να Θυμόμαστε και δεν πρέπει να Ξεχνάμε 

το άρθρο δημοσιεύθηκε στην  ενημέρωση Πελοποννήσου 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η ομάδα του Κοινού Παρονομαστή δίνει την ευκαιρία στον καθένα να εκφραστεί ελεύθερα χωρίς ύβρεις και προσωπικές αντιπαραθέσεις
Οι απόψεις, θέσεις του συγγραφέα- αρθρογράφου δεν υιοθετούνται απαραίτητα από την συντακτική ομάδα του Κοινού Παρονομαστή
Σχόλια που δεν θα είναι σύμφωνα με το πνεύμα της ομάδος διαχείρισης δεν θα προβάλλονται
Ομάδα Κ.Π