Οι πολιτισμικά απαίδευτοι και πολιτικά άνοες του δημοσιογραφικού χώρου.

του Δημήτρη Γκίκα*

Οπωσδήποτε, υπάρχουν ορισμένες «πένες» δημοσιογραφικές που περισσότερο παραπέμπουν σε λεκτικές γελοιογραφίες, παρά σε σοβαρή πολιτική ανάλυση. Η πιο γνωστή απ’ αυτές τις «πένες» είναι αυτή του Στέφανου Κασιμάτη, νυν «Φαληρέως» της «Κυριακάτικης Καθημερινής», πρώην «Πανδώρας» του «Βήματος». Διαβάζοντας αρχικά τα επικαιροποιημένα κείμενά του, δυσκολεύεσαι να καταλάβεις πότε αστειεύεται και πότε μιλά σοβαρά - πάντα επί πολιτικών θεμάτων.

Αν μπεις στον κόπο, όμως να επιμείνεις κάπως στα γραφόμενά του, πίσω από τις «εύθυμες πενιές» διαπιστώνεις την μοναδική στο είδος του απαξίωση του ελληνικού πολιτισμού, δια του δημοσιογραφικού του λόγου: κατά καιρούς έχει
αποκαλέσει «Ελληναράδες» όσους θεωρούν την Ελλάδα σπουδαία πολιτισμική οντότητα (τα βέλη του στρέφονται κατά των Ελλήνων, εν αντιθέσει με τους ξένους φιλέλληνες που, μάλλον για λόγους επιλεκτικής δημοσιογραφικής ... δεοντολογίας, αποφεύγει να τους χαρακτηρίσει με το ίδιο κοσμητικό επίθετο), δεν δίστασε, μάλιστα να μας αποκαλύψει τις εμβριθείς ιστορικές του γνώσεις, όταν - ως άλλη Ρεπούση - μας «δίδαξε» πως τα ... ναυτάκια του Αγγλο-Γαλλο-Ρωσικού στόλου απελευθέρωσαν την Ελλάδα από τους Τούρκους.

Θεωρώ, όμως ότι στο σημερινό του γελοιογράφημα (1/9/2013) ξεπέρασε πράγματι τον εαυτό του: οι Έλληνες, γράφει, ελάχιστα απέχουμε πολιτισμικά από τους Άραβες του μουσουλμανικού κόσμου! Απίστευτο! Δεν έχω ξαναδεί - σε δημοσιογραφικό χώρο - πιο αναιδή, απαράδεκτη και κακοφορμισμένη στάση Έλληνα απέναντι στον ίδιο τον πολιτισμό του! Ταυτίζεται ο ελληνικός πολιτισμός με τον μουσουλμανικό αραβικό κόσμο των σφαγών, της απαξίωσης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της απόλυτης θρησκευτικής μισαλλοδοξίας!
Δεν γνωρίζω - ούτε μπαίνω στον κόπο να μαντέψω – αν πρόκειται για πολιτικό (και πολιτισμικό) κυνισμό, για απαιδευσιά, για υποκινημένη δημοσιογραφία (που, ευλόγως συνδέεται με την απόπειρα ανέγερσης μουσουλμανικού τεμένους στην περιοχή του Βοτανικού, την οποία η εφημερίδα του θερμώς υποστηρίζει). Αισθάνομαι, όμως έκπληκτος, βαθιά προσβεβλημένος και αηδιασμένος από τέτοιες δηλώσεις που γράφονται στο «παρασκήνιο» ενός δήθεν χρονογραφήματος και δημοσιεύονται από εφημερίδες με μεγάλη κυκλοφορία φύλλων.

Το έχω ξαναπεί και το ξαναλέω: για την κρίση των αξιών που βιώνουμε σήμερα ως λαός, μεγάλο μερίδιο ευθύνης φέρουν – εκτός από τους πολιτικούς μας ταγούς – πολλοί δημοσιογράφοι: πολιτισμικά απαίδευτοι, οικονομικά χειραγωγούμενοι και πολιτικά άνοες, πέρασαν στον ελληνικό λαό την αντίληψη πως ο ελληνικός πολιτισμός – σε αντίθεση με ό,τι λέγεται στα πλαίσια της ελληνικής και της ξένης εκπαίδευσης – δεν είναι τίποτε το σπουδαίο, τίποτε το ιδιαίτερο, αν αναλογιστούμε τα επιτεύγματα όλων των υπολοίπων πολιτισμικών παραδόσεων. Δημιούργησαν έτσι ένα κόμπλεξ κατωτερότητας και μια αίσθηση ξενομανίας – στα πλαίσια μιας πολιτικής αβελτηρίας – που πολύ βόλευε τους συμπαθούντες της άναρχης πολυπολιτισμικής κοινωνίας.

*Ο Δημήτρης Γκίκας είναι Υπ. Διδάκτωρ Πολιτικής Φιλοσοφίας και Μέλος του Εθνικού Συμβουλίου Εθνικού Μετώπου