Δεν θέλουμε ένα εθνικιστικό κίνημα όπου οι πολίτες θα αδιαφορούν η θα το παρακολουθούν έντρομοι
Και όταν δεν αδιαφορούν να το χρησιμοποιούν σύμφωνα με τις ανάγκες τους.
Θέλουμε ένα εθνικιστικό κίνημα όπου οι πολίτες θα το θαυμάζουν, θα συμμετέχουν, θα δημιουργούν και θα οραματίζονται ένα καλύτερο ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΥΡΙΟ μαζί μας

Πέμπτη 7 Αυγούστου 2014

7 παραδείγματα (κοινοβουλευτικής) γνώσης και (δικτατορικής) άγνοιας


Γράφει ο Πολύδωρος Ιππ. Δάκογλου
Η γνώση, όταν την αποκτάς, μπορεί να γίνει δύναμη.
Η άγνοια, που σε διακατέχει, για να την καταπολεμήσεις, απαιτεί να έχεις δύναμη.
Η γνώση, όταν την κατέχεις σε κάνει δυστυχισμένο, γιατί βλέπεις γύρω σου την αδιαφορία που επικρατεί και την άρνηση των ανθρώπων να αποκτήσουν την ευθύνη της γνώσης.
Η άγνοια, όλων όσων δεν επιθύμησες να ψάξεις, σου αφαιρεί κάθε σκέψη αντίστασης σ΄ αυτούς που σε ποτίζουν ψυχοφάρμακα και σε μετατρέπουν σε άθυρμα των σχεδιασμών και των συμφερόντων τους.
Διαβάστε 7 παραδείγματα γνώσης και άγνοιας. Ο προβληματισμός που σίγουρα θα προκύψει στον καθένα, θα ποικίλει και θα οδηγήσει σε επιστροφή στη «νιρβάνα» ή στην απόφαση «πρέπει ν’ αγωνιστώ».
1η Γνώση: Γνωρίζεις ότι η ανεργία, μέσα σε τρία χρόνια διακυβέρνησης της χώρας από Παπανδρέου, Παπαδήμο, Σαμαρά, Βενιζέλο και Κουβέλη, έφτασε από το 12% στο 27,5%.

Τρίτη 5 Αυγούστου 2014

Πίστη και συνέπεια


Μετά τις εκλογές η κυβέρνηση προχώρησε σε μια σειρά από πρωτοβουλίες  σύμφωνα με τις οποίες προτεραιότητα είναι να διατηρηθεί στην εξουσία. Έτσι,παρά το γεγονός ότι τίποτα δεν πηγαίνει καλά, οι διεθνείς εξελίξεις τρέχουν σε όλα τα σημεία του πλανήτη, ο Σαμαράς, ο Βενιζέλος και οι μηχανισμοί τους, σχεδιάζουν την παραμονή τους με κάθε τρόπο συνεχίζοντας το έργο που σχεδιάζουν τα ξένα κέντρα χωρίς την παραμικρή συμμετοχή τους. Η μακρά χρονικά και βαθύτατη από πλευράς συνεπειών κρίση, αποκάλυψε πράγματα γνωστά στους εθνικιστές, αλλά λιγότερα γνωστά κια κοινολογημένα στην ελληνική κοινωνία. Είδαμε για παράδειγμα, πως προσωπικότητες αμφιβόλου σοβαρότητας και περιορισμένης αντικειμενικά αποδοχής, αναδεικνύονται με κύριο προσόν, την προσήλωση στη ξένη επικυριαρχία και το θόρυβο στα τηλεοπτικά παράθυρα. Αξίζει, για παράδειγμα να ασχοληθεί κάποιος προκειμένου να καταλήξει σε κρίσιμα συμπεράσματα για τους λόγους και τους τρόπους ανάδειξης προσώπων σε υψηλά αξιώματα εξετάζοντας την πρώτη παρουσία τους στην πολιτική σκηνή