Δεν θέλουμε ένα εθνικιστικό κίνημα όπου οι πολίτες θα αδιαφορούν η θα το παρακολουθούν έντρομοι
Και όταν δεν αδιαφορούν να το χρησιμοποιούν σύμφωνα με τις ανάγκες τους.
Θέλουμε ένα εθνικιστικό κίνημα όπου οι πολίτες θα το θαυμάζουν, θα συμμετέχουν, θα δημιουργούν και θα οραματίζονται ένα καλύτερο ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΥΡΙΟ μαζί μας

Κυριακή 22 Νοεμβρίου 2015

Ο "απαράτσικ" κ. Ν.Φίλης και η "Σιωπή των Αμνών" (του Γ. Σαγιά)


Η λέξη "απαράτσικ" είναι ρωσική και σημαίνει αυτόν που είναι μέρος ενός Οργανισμού ή μιας Δομής Εξουσίας.
Στην κομμουνιστή πρώην Σοβιετική Ένωση, είχε ευρύτερη έννοια και σήμαινε τον κρατικό γραφειοκράτη οποιασδήποτε "Δομής" ή "Οργανισμού" και κατ'ουσίαν ήταν χαρακτηρισμός των ανώτερων στελεχών του Κομμουνιστικού Κόμματος, οι οποίοι δεν κατέστρωναν μεγάλα σχέδια, αλλά καταπιάνονταν με εκατοντάδες θέματα τα οποία δούλευαν μέχρι τη λεπτομέρεια. [1]
Γιατί ανεφέρεται αυτό; Για να τονιστεί ευθύς εξ'αρχής ότι ο Υπουργός της Κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ δεν αυτοσχεδιάζει και δεν εκφράζει προσωπικές απόψεις στο θέμα της Γενοκτονίας των αδελφών μας Ποντίων από τους Τούρκους (την οποία χαρακτηρίζει ως "εθνοκάθαρση").
Ο κ. Φίλης, στέλεχος παλαιόθεν της λεγόμενης Αριστεράς και διευθυντής για κάποιο διάστημα της κομματικής εφημερίδας "Αυγή", είναι αναπόσπαστο μέρος της κομματικής γραφειοκρατίας και προωθήθηκε σε υπουργική θέση κατόπιν επιλογής του από τον Πρωθυπουργό, Αλέξη Τσίπρα. Ο κ. Τσίπρας δεν ζήτησε εξηγήσεις και άμεση διόρθωση από τον Υπουργό του, συνεπώς έχει - τουλάχιστον - συνευθύνη.

Ο κ. Τσίπρας εξυπηρετείται από τη δήλωση και την δημοσιότητα που δόθηκε  - και δίνεται - στη δήλωση του Υπουργού του κ. Ν.Φίλη, διότι με την ανάδειξη κατ'αυτόν τον τρόπο του συγκεκριμένου θέματος, επιδιώκεται να αποπροσανατολιστεί η κοινή γνώμη από την φιλοατλαντική του πολιτική, από την πειθάρχησή του στις σκληρές εντολές της Ε.Ε. και του Δ.Ν.Τ., από τα καυτά προβλήματα των Ελλήνων (εφαρμογή 3ου Μνημονίου, αποστολή νέου ΕΝΦΙΑ, αθρόα εισβολή απίστευτου αριθμού λαθρομεταναστών και προσφύγων στην Ελλάδα) και άλλων πολλών αντεθνικών και αντιλαϊκών μέτρων και πολιτικών.

Επιπλέον, με την συνειδητή  - κατά τον γράφοντα - πρόταξη και προβολή αυτού του θέματος, επιχειρείται η επανασυσπείρωση ομάδων ψηφοφόρων και - εκτιμάται ότι - έχουν κοινές ιδεοληψίες και παρεμφερείς αντεθνικές  - δυστυχώς - προσεγγίσεις και οι οποίες (ομάδες ψηφοφόρων) απομακρύνθηκαν από τον ΣΥΡΙΖΑ μετά την προδοσία του "ΟΧΙ" του δημοψηφίσματος και της μετατροπής του σε "ΝΑΙ". (Ειρήσθω εν παρόδω, το "ΟΧΙ" που έγινε "ΝΑΙ", τσάκισε αρκετές εστίες αντίστασης κατά της λεγόμενης "νέας τάξης" και των υποχείριών της, υπηρετώντας σκληρά και σαφώς ανήθικα το λεγόμενο "σύστημα").
Επιχειρείται λοιπόν μια προσπάθεια "επαναπατρισμού" των απολωλότων "αμνών". Εφαρμόζεται δηλαδή ένας πολιτικός Σταχανωβισμός (όπως γράφει στο βιβλίο του "Πολιτική Ορολογία" ο Δ. Ευαγγελίδης, ο "Σταχανωβισμός" έλαβε την ονομασία του εκ των κατορθωμάτων του νεαρού ανθρακωρύχου Αλεξέι Σταχάνωφ (...). Ο Αλεξέι Σταχάνωφ εξώρυξε κατά της 6ωρη βάρδια του (...) 102 τόνους άνθρακος, αντί των συνήθων 7, το 14πλάσιο περίπου της μέσης νόρμας (...).
Σημειωτέον ότι οι Σταχανωβίτες δηλ. οι αρχηγοί της ομάδος (οι αρχιεργάτες κατά την καπιταλιστική ορολογία), είχαν χωριστές τραπεζαρίες στα εργοστάσια και ο μισθός τους έφτανε το 20πλασιο του μέσου μισθού". [2]

Με την ενέργεια του κ. Φίλη λοιπόν, αυξάνεται το "κάρβουνο", δηλαδή η "παραγωγή ψηφαλακίων", αυξάνονται και τα προνόμια και ο μισθός λόγω θέσης! Οι δηλώσεις υποστήριξης του "Σταχανωβίτη" κ. Ν.Φίλη από την κα. Ρεπούση, τον κ. Τατσόπουλο, τον κ. Λιάκο και άλλους, αποδεικνύουν του λόγου το αληθές. Η προβλεπόμενη μισθοδοσία του κ. Φίλη ως Υπουργού, επίσης.
Περαιτέρω: η δήλωση του κ. Υπουργού έρχεται ως συνέχεια της δήλωσης του κ. Πρωθυπουργού "ότι δεν έχει σύνορα η θάλασσα" [3] (όπως ανέφερε στη Συνέντευξη Τύπου που παρεχώρησε στη ΔΕΘ και προσπάθησε μετά με νέες δηλώσεις να ανασκευάσει) με την οποία έθεσε εν αμφιβόλω κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας μας, δείχνοντας άγνοια (;) θεμάτων Διεθνούς Δικαίου. Και γίνεται σε μία περίοδο που προετοιμάζεται επίσκεψη του κ. Τσίπρα στη Τουρκία και συνάντησή του με τον Τούρκο Πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, δίνοντας σε αυτόν "επικοινωνιακούς πόντους", τη στιγμή που η κοινή γνώμη παγκοσμίως βλέπει αντιδημοκρατική εκτροπή, εγκληματικές ενέργειες και σκληρό σωβινισμό στη γείτονα χώρα.

Μπορεί να θεωρηθεί τυχαία λοιπόν και η παλαιότερη δήλωση της κας. Σίας Αναγνωστοπούλου η οποία χαρακτήριζε τον Ερντογάν "ελπίδα εκδημοκρατισμού" [4], ενώ η ίδια τώρα καλύπτει την τοποθέτηση του κ. Φίλη περί "εθνοκάθαρσης", χρεώνοντας μάλιστα οριακό "χουλιγκανισμό" σε κάποιους που στέκονται κριτικά απέναντι στη συγκεκριμένη αναφορά του κ. Υπουργού; Ποιό μήνυμα εν τέλει στέλνει η Ελληνική πλευρά στην επιθετική, επεκτατική και σωβινιστική Τουρκία; Έχει σχέση αυτή η στάση με τις θέσεις των ΗΠΑ για τα εθνικά ζητήματα Σύρων, Κούρδων και άλλων γειτόνων και τις ανακατάξεις στην ευρύτερη περιοχή ή με την μεναστευτική πολιτική των ΗΠΑ (και) στο Αιγαίο;

Τονίζεται δε, πως το ισλαμοκύμα που έρχεται από την Τουρκία έχει σαφώς εθνικές και θρησκευτικές επιπτώσεις τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ευρώπη και η Τουρκία ξεκάθαρα αποτελεί μέρος του προβλήματος για ευνόητους θρησκευτικούς αλλά και πολιτικούς λόγους.  Κατά τον Χρήστο Τσιαχρή "Το γεγονός ότι το Ισλάμ κάνει επιθετική διείσδυση στην Ευρώπη, είναι αναμφισβήτητο". [5]
Αφού καταδείχθηκε ότι ο κ. Ν.Φίλης δεν αυτοσχεδιάζει αλλά εφαρμόζει την πάγια αριστερή πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ, με αρνητικές μάλιστα επιπτώσεις στα εθνικά μας θέματα (π.χ. Ποντιακή Γενοκτονία, Τουρκική επεκτατικότητα, Ισλαμική διείσδυση), κρίνεται σκόπιμο να εξετάσουμε  - έστω και εν συνόψει - τους όρους "γενοκτονία" και "εθνοκάθαρση".
Στο λεξικό του Δ.Δημητράκου (1959), ως γενοκτονία ορίζεται "η προσπάθεια προς εξόντωσιν γένους, έθνους, φυλής τινος". [6] Η λέξη εθνοκάθαρση δεν περιλαμβάνεται στα λήμματα. Στο λεξικό του Γ. Μπαμπινιώτη (1998), ως γενοκτονία ορίζεται "η συστηματική και ολοκληρωτική εξόντωση φυλής ή έθνους: (...) [ΕΤΥΜ < γένος + -κτονία<κτείνω "φονεύω"] [7], ενώ ως εθνοκάθαρση ορίζεται "η βίαιη μετακίνηση των μελών μιας εθνότητας από μια περιοχή ή/και ο αφανισμός τους, η μαζική τους εξόντωση" [8].

Αν λοιπόν κάποιος ομιλεί για "εθνοκάθαρση" και όχι γενοκτονία των Ποντίων στις Ελληνικές αρχαιόθεν πατρογονικές τους εστίες, τότε η θέση του ταυτίζεται με την θέση των διωκτών (δηλαδή των Τούρκων) και όχι των διωκόμενων (δηλαδή των Ελλήνων), συνεπώς ταυτίζεται με τις θέσεις του τουρκικού σωβινισμού!
Διότι είναι ιστορικώς και νομικώς τεκμηριωμένο ότι, και προσπάθεια έγινε από τους Τούρκους για εξόντωση των Ελλήνων του Πόντου και της Ανατολής, και ενέργειες έγιναν εναντίον του γένους μας, του έθνους μας, της φυλής μας, και συστηματικά και δολοφονικά επιδιώχθηκε η ολοκληρωτική εξόντωση της φυλής μας, του έθνους μας. Στο βιβλίο του διδάκτορα Κοινωνικών Επιστημών Θεοφάνη Μαλκίδη "Εθνικές και Διεθνείς Διαστάσεις του Ποντιακού Ζητήματος", διαβάζουμε: "Ο Ποντιακός Ελληνισμός, από την πτώση της αυτοκρατορίας της Τραπεζούντας (1461) γνώρισε συνεχείς διωγμούς και προσπάθειες για βίαιο εξισλαμισμό και εκτουρκισμό - οι σημερινοί ποντιόφωνοι στην Τουρκία είναι μία συνιστώσα αυτής της πολιτικής - με αποκορύφωμα την καλά οργανωμένη και σχεδιασμένη, προγραμματισμένη, συστηματική και μεθοδευμένη γενοκτονία των αρχών του 20ου αιώνα.

Η απόφαση για μαζική δολοφονία του Ποντιακού Ελληνισμού λήφθηκε από τους Νεότουρκους το 1911, εφαρμόστηκε κατά τη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου και ολοκληρώθηκε από τον Μουσταφά Κεμάλ (1919-1923) [9]. Στις 19 Μαΐου 1919, ο Μ.Κεμάλ αποβιβάστηκε στη Σαμψούντα, συμμάχησε με τους Τσέτες και τον Τοπάλ Οσμάν και προώθησε το σχέδιο των Νεότουρκων για εξόντωση του Ελληνικού πληθυσμού στις πατρογονικές εστίες του Πόντου και της Ανατολής με 353.000 θύματα. Έως το 1922 η Γενοκτονία συνεχίστηκε από τους Τούρκους σε κάθε ευκαιρία που τους δινόταν. Σύμφωνα με το Ψήφισμα που εκδόθηκε από την Διεθνή Ένωση Επιστημόνων Μελέτης της Γενοκτονίας, "η οθωμανική εκστρατεία κατά των Χριστιανικών μειονοτήτων της Αυτοκρατορίας, μεταξύ των ετών 1914 και 1923 συνιστά γενοκτονία κατά των Αρμενίων, Ασσυρίων και Ελλήνων του Πόντου και της Ανατολής" [10].

Συνεπώς, Η ΑΡΝΗΣΗ ΤΗΣ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑΣ

  • βιάζει την ελληνική ιστορία
  • στραγγαλίζει την συλλογική εθνική μνήμη
  • προσβάλλει τη μνήμη των νεκρών
  • δικαιώνει τους εγκληματίες
  • εξασφαλίζει ατιμωρησία στους δράστες
  • αποθρασύνει όσου σχεδιάζουν γενοκτονίες
  • υπονομεύει την αναγνώριση της γενοκτονίας από Κοινοβούλια, Πολιτείες, Οργανισμούς κ.ά.
  • ακυρώνει τις έως τώρα προσπάθειες της Ελλάδας
  • ενισχύει την ανθελληνική προπαγάνδα
  • αποδυναμώνει την προσπάθεια για διεθνή αναγνώριση της γενοκτονίας
Η οργή πολλών Ελλήνων - και όχι μόνο - είναι και δίκαιη και δικαιολογημένη. Προσοχή όμως: η - αχρειάστη - βία από - δικαίως - ενοχλημένους πολίτες, βοηθά την κυβερνητική στόχευση για αποπροσανατολισμό της κοινής γνώμης. Έτσι, αντί ο πολίτης να εστιάσει στο ότι "Πωλείται Ελλάς" (την πώληση αεροδρομίων προσπάθησε να σκεπάσει - μεταξύ άλλων  - ο κ. Ν.Φίλης;), βλέπει στις οθόνες, ακούει στο ραδιόφωνο και διαβάζει στα έντυπα την προώθηση της - σταθερής εδώ και χρόνια - αντεθνικής σε πολλά σημεία ατζέντας αυτής της αριστεράς, στο ποντιακό, στο κυπριακό, στο μακεδονικό (και αλλού) και σιωπά συμπονώντας τους - κακώς - ηρωοποιημένους βουλευτές και υπουργούς.
Η "σιωπή των αμνών" οδηγεί τους κάθε λογής "απαράτσικ" σε ελπίδες "επαναματρισμού" των. Όμως, όσοι αρνούνται τις γενοκτονίες, ευθύνονται γιατί προετοιμάζουν τον δρόμο για τις μελλοντικές! Οι συζητήσεις για "ηθικό πλεονέκτημα" κάποιων σκεπάζονται όλο και περισσότερο από την καθημερινή ανηθικότητά τους...

Παραπομπές

  1. https://en.wikipedia.org/wiki/Apparatchik
  2. Δημήτρης Ε. Ευαγγελίδης, Πολιτική Ορολογία Εκδόσεις Λιβάνη, ΑΘήνα, 1979, σελ. 121-122
  3. www.naftemporiki.gr
  4. hellenic.interest.blogspot.gr - Γιώργος Ρακκάς, Η προβοκάτσια Φίλη, το "σύμπλεγμα της ήττας" και το συλλογικό μας μέλλον
  5. Χρήστος Τσιαχρής, Μιναρέδες  - Οι λόγχες του Ισλάμ στην Ευρώπη, εκδ. ΘΟΥΛΗ, Αθήνα, 2014, σελ. 145
  6. Δ.Δημητράκος Νέον Ορθογραφικόν Ερμηνευτικόν Λεξικόν, εκδ. ΠΕΡΓΑΜΗΝΑΙ, Αθήναι, 1959, σελ. 311
  7. Γ.Μπαμπινιώτης Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας , εκδ. ΚΕΝΤΡΟ ΛΕΞΙΚΟΛΟΓΙΑΣ, Αθήνα, 1998, σελ. 414
  8. Γ.Μπαμπινιώτης Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας , εκδ. ΚΕΝΤΡΟ ΛΕΞΙΚΟΛΟΓΙΑΣ, Αθήνα, 1998, σελ. 557
  9. Θεοφάνης Μαλκίδης, Εθνικές και Διεθνείς Διαστάσεις του Ποντιακού Ζητήματος εκδ. ΓΟΡΔΙΟΣ, Αθήνα, 2006, σελ. 31
  10. Ψήφισμα από την Διεθνή Ένωση Επιστημόνων Μελέτης της Γενοκτονίας (International Association of Genocide Scholars - IAGS) της 15/12/2007, στο Παμποντιακή Ομοσπονδία Ελλάδος / Πανελλαδικές Κεντρικές Εκδηλώσεις της Π.Ο.Ε (Θεσσαλονίκη, Αθήνα) 19/05/2011
     πηγή

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η ομάδα του Κοινού Παρονομαστή δίνει την ευκαιρία στον καθένα να εκφραστεί ελεύθερα χωρίς ύβρεις και προσωπικές αντιπαραθέσεις
Οι απόψεις, θέσεις του συγγραφέα- αρθρογράφου δεν υιοθετούνται απαραίτητα από την συντακτική ομάδα του Κοινού Παρονομαστή
Σχόλια που δεν θα είναι σύμφωνα με το πνεύμα της ομάδος διαχείρισης δεν θα προβάλλονται
Ομάδα Κ.Π