ΨΗΦΙΔΕΣ από την Ιστορία του Κινήματος: Η σύγκρουση με το «σύστημα Μήτσου» και το γιουρούσι των μπράβων

Ο συν. Χρήστος Νικητιανός συντονιστής της Δ/σεως
Οργανώσεως της ΤΟ Θεσσαλονίκης την ώρα που
συλλαμβάνεται στην διαδήλωση-διαμαρτυρία του ΕΝΕΚ για
τον εορτασμό των 100 χρόνων από την γέννηση του σφαγέα
του Ελληνισμού Κεμάλ Ατατούρκ  

ΨΗΦΙΔΑ 33

γράφει ο ιστορικός Αρχηγός του Ενιαίου Εθνικιστικού Κινήματος - ΕΝ.Ε.Κ. συν. Πολύδωρος Δάκογλου

Έχοντας εξασφαλίσει την υποστήριξη των «επισήμων εκφραστών» των δύο βασικών ομάδων που συγκροτούσαν την Εθνική Παράταξη, των Βασιλικών και των Απριλιανών, προχώρησα στη συνάντηση που είχε κανονισθεί με τον στρατηγό Μήτσου και τους ανθρώπους του.
Η συζήτηση έγινε το πρωί της επόμενης ημέρας στα γραφεία της Εθνικής Παράταξης, που ήταν στον πρώτο όροφο κεντρικού κτηρίου, επί της οδού Εγνατίας. Ανέβηκα στον πρώτο όροφο, συνοδευόμενος μόνον από την συναγωνίστρια Ευγενία Πρεβεζάνου, σε ρόλο γραμματέως μου, ενώ οι άλλοι συναγωνιστές έμειναν στο ισόγειο, κατ’ απαίτηση των συνεργατών του. Τον χαιρέτησα και του ανέφερα τον σκοπό για τον οποίο είχα ζητήσει να τον συναντήσω. Μαζί του ήταν ο ε.α. συνταγματάρχης Ράπτης, ο τ. παλαιστής Καραμήτσος που τον είχαν ορίσει ως αρχηγό της κομματικής νεολαίας στην Β. Ελλάδα και μερικοί ακόμη που, ήταν φανερό πως αποτελούσαν ομάδα προστασίας. 

Προσπάθησα να του εξηγήσω πως η ενιαία διοίκηση της νεολαίας θα είχε καλύτερα αποτελέσματα καθώς θα λειτουργούσε ως «μάχιμη μονάδα» και όχι σαν «ομάδα παροχής βοηθητικών υπηρεσιών». Ο Θεσσαλονικάρχης στρατηγός δεν θέλησε να ακούσει τίποτα. Υπήρξε εξ αρχής απορριπτικός και προσβλητικός. Παίζοντας στην έδρα του, μου είπε εν ολίγοις «να τα μαζέψεις και να φύγεις όπως ήρθες». Επέμεινα στο αυτοδιοίκητο της νεολαίας και του έδωσα την εντολή διορισμού από τον Στεφανόπουλο, όπου ανέφερε τα σχετικά με την αυτονομία της νεολαίας. Του ζήτησα, επικαλούμενος την ιεραρχία «να την διαβάσει και να την σεβαστεί». Την πέταξε εμφανώς εκνευρισμένος από την επιμονή μου και γύρισε προς τον συνταγματάρχη Ράπτη. Αυτός μου ζήτησε, σε έντονο τόνο, να σέβομαι και να ακούω τον στρατηγό. «Η συζήτηση τελείωσε» μου είπε. «Άκουσες τι είπε ο στρατηγός. Φύγε». Το επιχείρημά μου ότι «εδώ δεν είναι στρατός και ότι όλοι έχουμε διαφορετικές ευθύνες αλλά κοινό σκοπό» δεν τον έπεισε. Αντιθέτως τον εξαγρίωσε και στρεφόμενος προς την ομάδα προστασίας τους είπε «αυτός δεν έχει καμιά δουλειά εδώ μέσα», εννοώντας προφανώς «πετάξτε τον έξω». 

σε πρόσφατη φωτογραφία προ 2 ετών
οι συναγωνιστές Ευγενία Πρεβεζάνου,
Σπύρος Παπαδόπουλος, Γιώργος Μπαζιώτης
και Κώστας Καρδαράς  

Έγνεψα στην συναγωνίστρια Πρεβεζάνου και κάνοντας μεταβολή, φύγαμε από το γραφείο. Φτάσαμε στις σκάλες και επιταχύναμε το βήμα καθώς πίσω μας είχαν ορμήσει φωνάζοντας και τρέχοντας οι μπρατσαράδες. Μας έφτασαν σχεδόν στη μέση της σκάλας με άγριες διαθέσεις. Η εμφάνιση, όμως, των 10 περίπου συναγωνιστών που είχαν ακούσει τις φωνές τους, και άρχισαν να ανεβαίνουν τη σκάλα για να μας προστατεύσουν, τους έκανε να σκεφτούν καλύτερα και να γυρίσουν πίσω. Αν θυμάμαι καλά, εκτός των μελών του Κινήματος που έχω προαναφέρει ήταν και ο Χρήστος Νικητιανός και ο Μιχάλης Αθανασιάδης. Δύο νέοι συναγωνιστές που έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην πορεία και στην μετεξέλιξη του Κινήματος.

Πήγαμε όλοι μαζί σε παρακείμενη καφετέρια όπου τους εξήγησα πως έχει η κατάσταση. Συμφωνήσαμε να τους παρακάμψουμε και να προχωρήσουμε ανεξάρτητα από αυτούς. Τους ζήτησα να βρουν χωριστά γραφεία για την νεολαία και να ανακοινώσουν την λειτουργία τους στις εφημερίδες της Θεσσαλονίκης (Μακεδονία, Θεσσαλονίκη και Ελληνικός Βορράς). Την ίδια κιόλας ημέρα είχαν βρεθεί γραφεία επί της οδού Τσιμισκή και το πρωί της επομένης τους είχαμε εμβάσει χρήματα για την ενοικίασή τους και την απόκτηση τηλεφωνικής εκλογικής γραμμής. 

Ο συν. Χρήστος Νικητιανός

Σε πολύ λίγο χρόνο, η ΕΝΕΠ αναγνωρίσθηκε και αγαπήθηκε από την βάση της Εθνικής Παράταξης. Στηρίχθηκε από τον Οδυσσέα Τόσκα και τους απόστρατους αξιωματικούς. Αυγάτισε σε αριθμό μελών και έχοντας πεπειραμένη και αξιόμαχη ηγετική Συντονιστική Επιτροπή, κέρδισε τις μάχες του πεζοδρομίου και βοήθησε αποφασιστικά στην μεγαλειώδη συγκέντρωση της πλατείας Αριστοτέλους και την μη κατάρρευση της Ε.Π. όταν, λίγο πριν από τις εκλογές, οι κορυφαίοι της Νομαρχιακής του κόμματος, εξαγορασμένοι από τη Νέα Δημοκρατία την εγκατέλειψαν και προσπάθησαν να την διαλύσουν.
Να πω ακόμη ότι, η επίσημη ομάδα του Κ4Α με επικεφαλής τους αξιόλογους, Δημήτρη Καψάλα και Κώστα Κιλτίδη, δεν στήριξαν τον αγώνα της ΕΝΕΠ. Ούτε και τον πολέμησαν όμως. Προτίμησαν να προσπαθήσουν μέσα από τις γραμμές του «συστήματος Μήτσου», και αυτή τη γραμμή κράτησαν και τα επόμενα χρόνια, παρά τις προσπάθειες που έγιναν για να βρεθεί μια φόρμουλα συνεργασίας. Στην οργάνωση της Θεσσαλονίκης προσχώρησε ένας σημαντικός αριθμός μελών της, που τους κερδίσαμε στην πορεία του αγώνα. Σε αυτό συνέβαλε σημαντικά και η παρουσία του Ανδρέα Δενδρινού στην ηγεσία του Κινήματος, η οποία λειτούργησε σαν στοιχείο αξιοπιστίας της κίνησης.

ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ: ΨΗΦΙΔΑ 34 (Οι «Βαρβάρες» του Κινήματος)