Δεν θέλουμε ένα εθνικιστικό κίνημα όπου οι πολίτες θα αδιαφορούν η θα το παρακολουθούν έντρομοι
Και όταν δεν αδιαφορούν να το χρησιμοποιούν σύμφωνα με τις ανάγκες τους.
Θέλουμε ένα εθνικιστικό κίνημα όπου οι πολίτες θα το θαυμάζουν, θα συμμετέχουν, θα δημιουργούν και θα οραματίζονται ένα καλύτερο ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΥΡΙΟ μαζί μας

Δευτέρα 21 Νοεμβρίου 2016

Η Γιορτή του Ίωνος 2016 (η πλήρης παρουσίαση μίας ξεχωριστῆς Γιορτῆς)


πό φέτος γιά πρώτη φορά ο κδηλώσεις μνήμης γιά τόν ωνα Δραγούμη πού διοργανώνει δ καί 35 χρόνια  "πιτροπή μνήμης ωνος Δραγούμη", πέρασαν σέ να στάδιο διπλν κδηλώσεων. Τέλη ουλίου γινε καθιερωμένη σεμνή τελετή μνήμης στό σημεο πού δολοφονήθηκε ων καί ρχές κτωβρίου μία πολύ πιτυχημένη καί πρωτότυπη μερίδα στήν Στοά το Βιβλίου, στό φιλόξενο χρο του Polis Art Cafe. Πλέον τόν συντονισμό τν κδηλώσεων ναλαμβάνει "Πρωτοβουλία Μνήμης καί Μελέτης ωνος Δραγούμη" πού στόχο χει τόν συντονισμό τς μελέτης, τς διάδοσης καί τς πικαιροποίησης τν Δραγουμικν δεν, καθώς καί τήν τήσια διοργάνωση τν δύο ατν κδηλώσεων πού πλέον θά νομάζονται " Γιορτή το ωνος". 

Βρεθήκαμε και παρακολουθήσαμε πό κοντά το φετινό ‘Β μέρος τς «Γιορτής το ωνος 2016» στο αθριο τς Στος το Βιβλίου στην θήνα. κδήλωση ξεκίνησε μέ χαιρετισμό τοῦ Βασ. Χατζηϊακώβου (διοκτήτη το χώρου το Polis Art Cafe) ποος πεγράμμισε τήν σπουδαιότητα τς κδηλώσεως, καθώς καί τήν ξία το πνευματικο χώρου τς «Στος το βιβλίου». Στήν συνέχεια κ μέρους τς "Πρωτοβουλίας Μνήμης καί Μελέτης ωνος Δραγούμη"καλωσόρισε  Γιάννης Παναγιωτακόπουλος, μιλντας γιά τήν δέα τς Γιορτς το ωνος πού πιτροπή φιλοδοξε νά ποτελέσει ναν θεσμό νάδειξης το Δραγουμικο ργου καί ναυσμα βαθις μελέτης τν δεν κείνων πού χουν καί σήμερα τήν δυνατότητα νά λλάξουν τό μέλλον το λληνισμο


Τό πρόγραμμα τν συζητήσεων ξεκίνησε μέ πρτο θέμα: τόν λληνικό Κοινοτισμό, τό -κατά τόν ωνα- κατ’ ξοχήν λληνικό κύτταρο τς κοινωνίας.



 Κοινοτισμός 

Πρτος ξεκίνησε τίς εσηγήσεις Δάσκαλος καί Σύμβουλος το Δήμου Λαμίας, Γ. Σαγις μέ θέμα: «θνοκοινοτισμός στόν Μελλοντισμό». Στήν ρχή ναφέρθηκε στήν διαιτερότητα το πνεύματος τν δεν το ωνα καί πικέντρωσε στόν Κοινοτισμό μέ τόν ποο πατρίδα λειτουργε δημιουργικά στόν δρόμο το μέλλοντος. ταν ναφερόμαστε σέ κοινοτισμό, ννοομε θνοκοινοτισμό καί ταν σ’ ατόν μιλομε γιά Πολίτη, ννοομε τόν λληνα Πολίτη, ποος μέσα στό θνικό συνεργατικό πνεμα τς ατοδιοικήσεως (τοπικς) προοδεύει καί διατηρε τό «μες», τήν φυλή, τά θνη, τούς λαούς, τήν μοιογένεια.

πατρίδα εναι μέρος τς κοινότητος καί κοινότητα εναι μέρος τς πατρίδας. κοινωνική συνοχή καί ληθινή εμάρεια πιτυγχάνεται μέ μέτρο καί ριο στόν πλουτισμό, ργάνωση πρόνοιας, πού πηγάζει μέσα πό τήν δραγουμική σκέψη, ρνηση δουλείας, ρνηση τς παγκόσμιας μογενοποίησης, δημιουργία παραγωγικς προοπτικς, ντιμετώπιση τν ναγκν, ργασία/συνεργασία, ργάνωση, γάπη γιά τήν φύση πού σημαίνει γάπη γιά τό θνος. ωνας κράτησε να κόμη στοιχεο προόδου τς κοινωνίας, τήν παράδοση, που ριστοκρατία το πνεύματος «θά ναβαπτησθε» στά καθαρά νερά τς παραδόσεως. 
Γνησιότερο κύτταρο μετά τήν οκογένεια εναι κοινότητα, τό χωριό, Δμος μέ τόν συνεταιριστικό χαρακτρα, τήν ζωογόνο συνεργασία καί ργάνωση.

Τελειώνοντας κανε εδική ναφορά στήν καθαριότητα το χωριο, τς πόλης, το χώρου, πού προϋποθέτει καί κατέληξε τι σήμερα ων Δραγούμης εναι πάντα πίκαιρος πάντα κανός καί τοιμος γιά τήν πρόοδο.

Στήν συνέχεια τόν λόγο λαβε καθηγητής καί Πρόεδρος τς πιτροπς γιά τήν νημέρωση πί τν θνικν θεμάτων, Παν. Παπαγαρυφάλλου  ποος ξεκίνησε μέ χωρίο το ριστοτέλη σχετικό μέ τήν ννοια το Πολίτη πού ποτελε καί τόν κορμό τς Κοινότητας. Στήν συνέχεια μίλησε γιά δημιουργία Κοινοτήτων, πολυάριθμες ατοδιοικούμενες ντότητες πό τήν πορεία το λληνικο θνους καί πέρασε στίς σύγχρονες δυσκολίες, πού κυριολεκτικς συνθλίβουν τίς δυνατότητες τς Κοινότητας, ποία μέ τούς σύγχρονους ρυθμούς καί δομές δέν μπορε νά προσφέρει μέλλον καί πρόοδο. 
ναφερθείς στό σήμερα στόν τόπο μας ξέφρασε τήν πογοήτευσή του γιά τήν ξαφάνιση Πολιτν πό τό κοινωνικό προσκήνιο καί τήν μετατροπή τους σέ δρανή, βουλη μάζα, πού ποδέχεται τά πάντα.

Στήν συνέχεια λαβε τόν λόγο  Γιάν. Κουριανίδης κδότης το περιοδικο «ΕΝΔΟΧΩΡΑ», ποος νεφέρθη στήν φαρμογή το Κοινοτισμο, πού πάντοτε προϋπέθεται δράση, συνεργασία καί αξημένες ρμοδιότητες στίς Κοινότητες.

νεφέρθη στήν ζωοποιό μπειρία το ωνα στόν κτός συνόρων λληνισμό καί τό πόσο καθοριστικός ταν πιρρεασμός στήν πορεία του, στό συγγραφικό του ργο καί τήν λοκλήρωση τν δεν του.

Κατόπιν μίλησε γιά τίς Κοινότητες τν λλήνων, διαιτέρως τν κτός συνόρων, μέ χαρακτηριστικά στοιχεα δημιουργίας καί προόδου: τήν κκλησία, τό σχολεο, τόν συνεταιρισμό. Κοινότητα -τόνισε- δέν μπορε παρά νά εναι θνική καί συνείδηση πατριωτισμο εναι θνικισμός.

Πέρασε κατόπιν στήν σημερινή Τοπική Ατοδιοίκηση, τήν δύναμη τς ποίας ξαντλον ο σθένειες τς σύγχρονης κοινωνίας, δήλωσε μως μέ σιγουριά τι πάρχει λπίδα, ταν φίστανται στίες ντιστάσεως πέρ τν θεσμν καί στήν καθημερινή ζωή καταλήγοντας στήν δραγουμική ρήση: « καθείς μπορε νά σώσει τό θνος του...»

κολούθησε συζήτηση, πού περιεστράφη κυρίως στήν σημερινή προσφορά τν Κοινοτήτων καί τό κατά πόσον εναι φαρμόσιμα τά μηνύματα το ωνος στόν Κοινοτισμό.



γνωστες πτυχές το Δραγουμικο ργου 

Μεγάλο νδιαφέρον προκάλεσε κύκλος τν παρουσιάσεων λιγότερο γνωστν πτυχν το Δραγουμικο ργου. 

Μιά γνωστη πτυχή τς δράσεως το ωνος Δραγούμη εναι καί  διατήρηση το ατοδιοικήτου το γίου ρους ντός τς λληνικς πικρατείας, τό ποο νέπτυξε δικηγόρος καί συγγραφέας θαν. Κόρμαλης, ποος νεφέρθη στά δικαιώματα το θω στήν Τουρκοκρατία καί στήν Βερολίνειο Συνθήκη (1878) γιά νά περάσει στήν πελευθέρωση το 1912 καί τήν μεση εθεία μφισβήτηση τς ναγνώρισης τς λληνικς Κυριαρχίας π’ ατο, πό τήν Ρωσσία, πού σκντας καί «διπλωματία νδεδυμένη τό ράσο» καί μέ στόχους Πανσλαβιστικούς πεδίωκε τήν καθιέρωσή της ς γέτιδας τν ρθοδόξων Χριστιανν μέ πιστέγασμα τήν μεταβολή το ατοδιοικήτου προνομιακο καθεσττος τς θωνικς Πολιτείας καί τήν κοπή της πό τήν λληνική πικράτεια. Ι. Δ. κανός, κούραστος, νυποχώρητος καθίσταται δανικός γιά τήν γωνιστική παρουσία του σέ λληνικές πρεσβεες στό ξωτερικό (ρχές 20ου αἰῶνος) κε που ο ξελίξεις «μαγειρεύονται» (Λονδνο, Ρώμη, Πετρούπολη, Βερολίνο, Βιέννη) στήν καρδιά τν διαπραγματεύσεων τν μ.δ., πού γωνίζονται -πρός διον φελος- νά πιλύσουν τό νατολικό Ζήτημα. Ο συνθκες το Λονδίνου προσέθεσε, εσηγητής γιά νά περάσει στήν περίοδο πηρεασμο πό τόν Δραγούμη, (Μάϊος 1913) καί το Βουκουρεστίου (Αγουστος 1913) οδέν προσέθεσαν στίς διατάξεις περί Καθεσττος το Α.Ο. πλήν ατς μμέσου προσαρτήσεως τν πελευθερωθέντων δαφν (Νοέμβριος 1912). 

ων ερίσκεται στήν Πρεσβεία τς Πετρουπόλεως (κτ. 1913) τήν ποία καί διευθύνει πληροφορούμενος τά τεκταινόμενα καί νημερώνων τήν θήνα (χι μόνο Κυβέρνηση λλά καί κοινή γνώμη) οτως στε τό θέμα το γίου ρους νά ναχθε σέ θνικό Ζήτημα. 

Στό σημεο ατό μιλητής νέφερε λληνικές καί Ρωσικές νέργειες πού πεδείκνυαν τήν ρωσική πεκτατικότητα (ρπαγή Μονς γ. Παντελεήμονος / 1875) καί τήν νυποχώρητη στάση το Ι. Δ. στίς διαπραγματεύσεις μεταξύ Ρωσίας-λλάδος καί τόν παρασκηνιακό διπλωματικό γνα γιά τόν πηρεασμό λ. Βενιζέλου, Οκουμενικο Πατριαρχείου καί νωτάτου Κλήρου. Κατόπιν εσηγητής σημείωσε τήν νέα παραμονή το Ι. Δ. στήν Πετρούπολη (ούλιος 1914 - 1915) παράλληλα μέ τήν πορεία το Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. 

Τέλος εσηγητής πεσήμανε τίς ξελίξεις γιά τό Α.Ο. (Συνθήκη Σεβρν, προστασία λευθεριν μή λληνικν Μονν καί Κοινοτήτων) ν προσδιόρισε τούς παράγοντες, πού διέδωσαν (ρ. 105 Συντάγματος) τό σημερινό «προνομιακό καί ατοδιοίκητο καθεστώς το γίου ρους ντός τς λληνικς Κυριαρχίας», δηλ.: 1) Πατριάρχης ωακείμ Γ’, 2) πελευθέρωση Α.Ο. Νοέμβριος 1912, 3) ων Δραγούμης, διπλωματικές νυποχώρητες κινήσεις, συντονισμός, ξίψωση θέματος σέ θνικό καί 4) κτωβριανή πανάσταση, γκατάλειψη Μονν.


Πολιτεία τν Νησιωτν 

πικεντρώνοντας σέ κείμενο το Φιλίπου Δραγούμη στήν «Πολιτική πιθεώρηση» (ούνιος 1945) Δικηγόρος καί συγγραφέας θαν. Κόρμαλης περιέγραψε στό κοινό τήν μεγάλη εκαιρία γιά πελευθέρωση καί νσωμάτωση τν Δωδεκανήσων τό 1912, ταν κατάληψη τς Ρόδου πό τούς ταλούς θά σήμαινε, ν χι νωση μέ τήν Μητέρα λλάδα, μετά βεβαιότητος μως Ατονομία (κατά τό προηγούμενο Κρήτης καί Σάμου). 

Ι. Δ. ερισκόμενος τότε -πως πενθύμισε εσηγητής- στό πουργεο ξωτερικν ργάνωσε, ποστέλλοντας δύο πράκτορες, μυστικό συνέδριο στήν Πάτμο (Μονή γίου ωαν. Θεολόγου) στίς 1 ουνίου 1912, που παρέστησαν ο ντιπρόσωποι τν νησιν καί διεκήρυξαν τόν πόθο τους γιά νωση μέ τήν Μητέρα λλάδα. Ο ντιπρόσωποι πρόλαβαν καί νέκριναν ψήφισμα καί κήρυξαν τήν Ατονομία τν Δωδεκανήσων μέ τήν νομασία «Πολιτεία το Αγαίου». τυχς ο προοπτικές σαν λλες (ταλία στήν ΑΝΤΑΝΤ), τέθησαν προγράμματα κλατινισμο τς Ρόδου καί τν λοιπν νήσων καί κάθε νωτικό στοιχεο διώκετο. κίνηση το 1912 ποδεικνύει τό θάρρος το Ι. Δ. λλά καί τήν διορατικότητα καί τήν διαιτέρα ργανωτικότητα, πού διέθετε ατός. 

Στήν βιβλιοκριτική το Ι. Δ. γιά τό ργο το Κ. Σοκόλη  «Ατοκρατορία» ναφέρθηκε στήν περιεκτική εσήγησή του διεθνολόγος Δημ. Φάρος. Τό βιβλίο πετέλεσε μιά γενική θεώρηση το χώρου τς νατ. Μεσογείου, πό μία ατοκρατορική μορφή πάνω πό κάθε θνικό διαχωρισμό. 

μιλητής κατέταξε τόν συγγραφέα στούς νστερνιστές τς «νατολικς δέας» το ποίου πίστη καί πιδίωξη πρξε νασυγκρότηση τς νατολς (πολιτιστικά καί πολιτικά). 

Ο δέες το ψηλάντη καί Χάρτα το Ρήγα θά ποτελέσουν τά στοιχεα γιά τήν ναβίωση τς ατοκρατορίας τν ρθοδόξων Χριστιανν, πού θά συνδέεται μέ πνεμα δελφοσύνης καί χι Θεοκρατίας καί αστηρότητας πως στήν Δύση.

Μεγάλο νδιαφέρον παρουσιάζουν ο δέες το Δραγούμη γύρω πό τό ζήτημα, τσι πως κφράστηκαν μέσα πό τήν βιβλιοκριτική του, σέ μία ποχή ρίμανσης καί καταστάλαξης τν ναζητήσεων του. ων Δραγούμης πρε μία νδιάμεση θέση μεταξύ το Ατοκρατορισμο καί τς ρχς τν θνοτήτων. Ξεκινντας πό τήν φετηρία το τι θνικό ραμα τν λλήνων ταν καί θά πρέπει να ξαναείναι νασύσταση τς νατολικς τους Ατοκρατορίας, τόνισε τι ατό πλέον θά μποροσε νά γίνει μέσα πό μία συνομοσπονδία τν χριστιανικν θνικν κρατν τς νατολς, στήν ποία γετικό Πνευματικό ρόλο θά παίζει τό Οκουμενικό Πατριαρχεο καί λληνισμός.


                                        κληρονομιά τν Δραγουμικν δεν 

Στήν συνέχεια συγγραφέας Νικ. Καρρς νέλυσε τό θέμα: « ων Δραγούμης καί γενιά το ‘30». εσηγητής ξεκίνησε τήν μιλία του μέ τήν παρουσίαση το προσωπικο του πνεύματος καί τίς διαιτερότητες πού κρύβει, μέ κυριότερο χαρακτηριστικό τι ο πράξεις του δυναμώνουν τό συγγραφικό-παραινετικό ργο καί μφιδρόμως ο δέες του γιναν πράξη γιά τήν σωτηρία το λληνισμο τς Πόλης, τς Μακεδονίας, τς διας τς λλάδος. 

Στην συνέχεια ναφέρθηκε στήν πιρροή τν Δραγουμικν δεν στήν γενιά το '30, λλά καί στόν θνικό πνευματικό κόσμο τν πόμενων δεκαετιν. 



ντιπρόεδρος τς πιτροπς νημέρωσης πί τν θνικν Θεμάτων Σπύρος Δημητρίου, παρουσίασε τήν πετειακή κδοση το λογοτεχνικο περιοδικο "Εθύνη" το 1978, γιά τά 100 χρόνια πό τήν γέννηση το ωνος Δραγούμη. 

κπροσωπντας τόν Κύκλο δεάπολις  νομικός Παναγιτης Λουκάς ναφέρθηκε στό θέμα τς συγγένειας τν Δραγουμικν δεν μέ κενες τν σύγχρονων κινημάτων τς Ταυτότητας σέ Ερώπη καί μερική. Παρουσιάζοντας σε γενικές γραμμές τήν πορεία τς θνοαποδομητικς πολιτικς πού πέβαλε τς τελευταες δεκαετίες "σχολή τς Φρανκφούρτης" σέ λο τόν Δυτικό κόσμο, φτασε στήν ντίδρασή τν κινημάτων τς Ταυτότητας πού παιτον τήν προάσπιση καί τήν πιστροφή στίς παραδοσιακές ξίες τν θνικν πολιτισμν. 

Συνέδεσε μεσα τις δέες ατν τν κινημάτων μέ τά σα εχε κφράσει ων Δραγούμης 100 χρόνια πρίν, μιλντας δε γιά τήν Πατρίδα μας ναφέρθηκε στήν νάγκη τς δημιουργίας παράλληλων δομν, νάντια στό κράτος πού πως πό τότε εχε παρατηρήσει Δραγούμης, διαχρονικά δρ νάντια στό θνος. 

Βάση ατν τν δομν πως παρατήρησε Π. Λουκάς, μπορε νά ποτελέσει λληνικός κοινοτισμός την οσιαστική καί δημιουργική νεργοποίησή μας μέσα στίς τοπικές κοινωνίες. επικαιροποίηση τν Δραγουμικν δεν με όπλο καί τις νέες τεχνολογίες, εναι μία πρόκληση πού βρίσκεται στά χέρια τν νέων λλήνων. 
κτός πό τίς εσηγήσεις πρχαν κθέσεις παλαιν κδόσεων τν ριστουργημάτων το δα, κθέσεις φωτογραφίας πό τήν ζωή του, προβολές τηλεοπτικν φιερωμάτων και ντοκυμαντέρ. κθέσεις φημερίδων, πού φορον τή δολοφονία του, στορικά κείμενά του καί ξεχωριστά φλλα το ΝΟΥΜΑ, τς ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗΣ κ..

Συναυλία
Μετά τό πέρας τν συζητήσεων κολούθησε συναυλία φιερωμένη στόν μεγάλο ωνα, που κείμενά του καί τά μηνύματά του γιναν μελωδίες καί δέθηκαν μέ τραγούδια, πού κφράζουν τήν ζωή, τήν ξενιτειά, τόν ξεριζωμό, τον ρωτα, τον ρωισμό.

Τήν ρχήστρα πλαισίωσαν ο: Γ. Παναγιωτακόπουλος (Ταμπουρς, Τρίχορδο, κιθάρα, φωνή),Α. Χαραλάμπους (Τσέλο), Ν. Ζελεπός (κιθάρα, φωνή), Ζ. Παπαζαχαρίας (τετράχορδο μπουζούκι, φωνή), Μ. Κρητικο καί Π. Χατζηγεωργιάδης (φηγήσεις, παγγελίες), Φώτης Πεχλιβανίδης (χος & εκόνα) πού χάρισαν στούς παρισταμένους να μορφο μουσικό βράδυ. συναυλία καί βραδιά κλεισε με τήν παρουσίαση δύο μελοποιήσεων το Γιάννη Παναγιωτακόπουλου, σέ ποίηση το Κωστή Παλαμά.







Ευχαριστούμε τον Γιάννη Παναγιωτακόπουλο για αυτή την λεπτομερή παρουσίαση μίας άκρως ενδιαφέρουσας και επιτυχημένης εκδήλωσης, η οποία ανέδειξε αρκετές από τις πτυχές του έργου αυτής της πολυσχιδούς προσωπικότητας του ελληνισμού και ελπίζουμε πως θα αποτελέσει το εφαλτήριο για την περαιτέρω μελέτη και ανάδειξη του έργου του Ίωνος. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η ομάδα του Κοινού Παρονομαστή δίνει την ευκαιρία στον καθένα να εκφραστεί ελεύθερα χωρίς ύβρεις και προσωπικές αντιπαραθέσεις
Οι απόψεις, θέσεις του συγγραφέα- αρθρογράφου δεν υιοθετούνται απαραίτητα από την συντακτική ομάδα του Κοινού Παρονομαστή
Σχόλια που δεν θα είναι σύμφωνα με το πνεύμα της ομάδος διαχείρισης δεν θα προβάλλονται
Ομάδα Κ.Π